Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age sane, inquam. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Dat enim intervalla et relaxat.

Atque ipsa hominis institutio si loqueretur, hoc diceret, primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se conservaret in ea natura, in qua ortus esset.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Nunc agendum est subtilius.: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bork: Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Bork: Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Equidem e Cn.: Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Nam quid possumus facere melius?

An haec ab eo non dicuntur? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Cur iustitia laudatur?
Facillimum id quidem est, inquam.
Nec vero audiendus Hieronymus, cui summum bonum est idem, quod vos interdum vel potius nimium saepe dicitis, nihil dolere.
Comprehensum, quod cognitum non habet?

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Duo Reges: constructio interrete. Age sane, inquam. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Cur post Tarentum ad Archytam? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Iam in altera philosophiae parte. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat,
consentaneum sit dicere.

Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed
esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.